20/8/10

TEJADOS



Tejados, el summún del edificio,
el no va más, cuando no hay mas allá;
Tejados, ventanas en áticos acomplejados.
Tejas esparcidas a conciencia,
agua que viene y va.
Balcones con vistas a mi vida,
mi rutina.
Poseo un gran ventanal,
donde aprecio el kaos intencionado
de quien vive al otro lado,
de la pareja que discute,
de la pareja que se grita,
de la pareja que nos mira
cuando comenzamos a gritar.
Tejados descarados,
a mano y entretanto
tan lejos de alcanzar.
quizá pudiera saltar
pero prefiero ver sin ser visto;
ser sin serlo,
el invitado a medianoche.
Por mi seguir, no os cortéis.
Un derroche
de fantasías a domicilio.
Un voyeur profesional.
Un curioso mirón empalagoso.
Ojalá estuviera
en la ventana de enfrente,
entonces miraría
apasionadamente,
a través de la mía.


Foto y texto by Txema Pinedo

No hay comentarios:

Flattr

Creative Commons-en baimena
verS.O.S Deskolo-K.2 by Txema Pinedo is licensed under a Creative Commons Aitortu-EzKomertziala-LanEratorririkGabe 3.0 Unported License.